ഇന്നലെ എന്റെ ജീവിതത്തിലെ മറ്റൊരു പ്രധാനപ്പെട്ട ദിവസമായിരുന്നു. 2009-11 കാലങ്ങളിൽ പെരിന്തൽമണ്ണ അരീനയിൽ പഠിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ദിവസവും രാവിലെ ഞാൻ ഒരാളെ കാണുമായിരുന്നു. അദ്ദേഹം എന്നും അരീനയുടെ തൊട്ടു താഴെ ഉള്ള കനറാബാങ്കിലേക്ക് കയറിപോകും. കുറച്ചു ദിവസം ഞങ്ങൾ കാണുന്നത് പതിവായപ്പോൾ പരസ്പരം ചിരിക്കാനും ഓരോ ഗുഡ് മോർണിംഗ് പറയാനും തുടങ്ങി.
അങ്ങനെ ഒരുദിവസം എന്നോട് ചോദിച്ചു ഫ്രീ ടൈമിൽ ജോലിചെയ്യാൻ താല്പര്യം ഉണ്ടോ എന്ന്. അന്ന് 5pm - 6pm ഞാൻ ഒരു പ്രസ്സിൽ ഡിസൈനർ ആയി വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും സമ്മതിച്ചു. എന്താണ് ജോലി എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ലഞ്ച് സമയത്ത് ബാങ്കിലേക്ക് വരൂ പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ബാങ്കിൽ പോയി അദ്ധേഹത്തെ കണ്ടു. അപ്പോഴാണ്‌ ഞാൻ അറിയുന്നത് അദ്ദേഹം ആ ബാങ്കിലെ മാനേജർ ആണെന്ന്. പുതിയ ATM , അക്കൗണ്ട്‌, നെറ്റ് ബാങ്കിംഗ്, ഫോണ്‍ ബാങ്കിംഗ് അങ്ങനെ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ ചെയ്യേണ്ട കുറെ കാര്യങ്ങളുടെ ചുമതല എന്നെ ഏല്പിച്ചു. അടുത്ത ദിവസം മുതൽ ഫ്രീ ടൈം എപ്പോകിട്ടിയാലും അവിടെ ചെന്ന് ജോലിചെയ്യാം എന്ന് ഞാൻ സമ്മതിച്ചു ഞാനും ആ ബാങ്കിലെ ഒരാളായി മാറി.
9AM - 5PM എപ്പോ വേണമെങ്കിലും എനിക്ക് ബാങ്കിൽ ജോലിചെയ്യാം, വളരെയധികം സന്തോഷമുണ്ടായിരുന്ന ഒരുകാലമായിരുന്നു അതു. അവിടെ എനിക്ക് എല്ലാവരേയും ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു. പ്രിയാമാഡം, ഉഷാമാഡം, വസന്തമാഡം, സുനിലേട്ടൻ, രവിയേട്ടൻ, റിയാസ്, മാനേജർ, കൃഷ്ണേട്ടൻ അങ്ങനെ എല്ലാവരേയും... തരക്കേടില്ലാത്ത സാലറി അക്കൗണ്ടിൽ മാസംതോറും വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. പിന്നെ 5PM - 6PM ഡിസൈനർ ജോലിയും ചെയ്യാം.
പതിനൊന്നു മാസം അവിടെ ജോലി ചെയ്യ്തു. ആയിടക്ക് കൊച്ചിയിൽ ഡിസൈനർ ആയി ജോലി കിട്ടിയപ്പോൾ ബാങ്കിലെ ജോലിയും വീടും വിട്ടു കൊച്ചിയിലേക്ക് പോയി. ആ സമയത്ത് തന്നെ ആയിരുന്നു മാനേജർ ആയിരുന്ന അദ്ദേഹം കോഴിക്കോട്ടേക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ ആയി പോയതും. പിന്നീട് ഓണത്തിനും, റംസാനും വരുന്ന ടെക്സ്റ്റ്‌ മെസ്സേജിൽ മാത്രം ഒതുകി എല്ലാവരുടെയും ബന്ധങ്ങൾ, പലരുടേയും ഒരു വിവരവും ഇല്ല.
എന്നാൽ കഴിഞ്ഞ ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരം അഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം മാനേജർ ആയിരുന്ന അദ്ദേഹം എന്നെ വീണ്ടും വിളിച്ചു . അദ്ദേഹം ബാംഗ്ലൂരിൽ വന്നിട്ടുണ്ട് തിങ്കളാഴ്ച രാവിലെ തിരിച്ചുപോകുമെന്നും അറിയിച്ചു. എങ്കി നമുക്ക് കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഇന്നലെ ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് ഞാനും, എന്റെ ഹസ്സും കൂടി അദ്ധേഹത്തെ കാണാൻ പോയി - കണ്ടു - പണ്ടത്തെ അതേപോലെ തന്നെ കാണാൻ പറയത്തക്ക വലിയ മാറ്റങ്ങളൊന്നും ഇല്ല. മൂത്ത മകൻ ഡിഗ്രി ഫൈനൽ ഇയർ, മോള് പത്തിൽ, പിന്നെ ഉള്ളവരു യു പി ക്ലാസ്സുകളിലും പഠിക്കുന്നു. അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ തിരുവനതപുരത് DGM ആയി ജോലിചെയ്യുന്നു.
അഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷവും എന്നെ ഓർക്കാനും, വിളിക്കാനും അദ്ധേഹത്തെ തോന്നിച്ച കാര്യം എന്താണെന്ന് എനിക്കിപ്പോഴും അറിയില്ല. എന്തായാലും ഞാൻ വളരെ ഹാപ്പിആണ്.
അങ്ങനെ ഒരുദിവസം എന്നോട് ചോദിച്ചു ഫ്രീ ടൈമിൽ ജോലിചെയ്യാൻ താല്പര്യം ഉണ്ടോ എന്ന്. അന്ന് 5pm - 6pm ഞാൻ ഒരു പ്രസ്സിൽ ഡിസൈനർ ആയി വർക്ക്‌ ചെയ്യുന്നുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാലും സമ്മതിച്ചു. എന്താണ് ജോലി എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ലഞ്ച് സമയത്ത് ബാങ്കിലേക്ക് വരൂ പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ ബാങ്കിൽ പോയി അദ്ധേഹത്തെ കണ്ടു. അപ്പോഴാണ്‌ ഞാൻ അറിയുന്നത് അദ്ദേഹം ആ ബാങ്കിലെ മാനേജർ ആണെന്ന്. പുതിയ ATM , അക്കൗണ്ട്‌, നെറ്റ് ബാങ്കിംഗ്, ഫോണ്‍ ബാങ്കിംഗ് അങ്ങനെ കമ്പ്യൂട്ടറിൽ ചെയ്യേണ്ട കുറെ കാര്യങ്ങളുടെ ചുമതല എന്നെ ഏല്പിച്ചു. അടുത്ത ദിവസം മുതൽ ഫ്രീ ടൈം എപ്പോകിട്ടിയാലും അവിടെ ചെന്ന് ജോലിചെയ്യാം എന്ന് ഞാൻ സമ്മതിച്ചു ഞാനും ആ ബാങ്കിലെ ഒരാളായി മാറി.
9AM - 5PM എപ്പോ വേണമെങ്കിലും എനിക്ക് ബാങ്കിൽ ജോലിചെയ്യാം, വളരെയധികം സന്തോഷമുണ്ടായിരുന്ന ഒരുകാലമായിരുന്നു അതു. അവിടെ എനിക്ക് എല്ലാവരേയും ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടമായിരുന്നു. പ്രിയാമാഡം, ഉഷാമാഡം, വസന്തമാഡം, സുനിലേട്ടൻ, രവിയേട്ടൻ, റിയാസ്, മാനേജർ, കൃഷ്ണേട്ടൻ അങ്ങനെ എല്ലാവരേയും... തരക്കേടില്ലാത്ത സാലറി അക്കൗണ്ടിൽ മാസംതോറും വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. പിന്നെ 5PM - 6PM ഡിസൈനർ ജോലിയും ചെയ്യാം.
പതിനൊന്നു മാസം അവിടെ ജോലി ചെയ്യ്തു. ആയിടക്ക് കൊച്ചിയിൽ ഡിസൈനർ ആയി ജോലി കിട്ടിയപ്പോൾ ബാങ്കിലെ ജോലിയും വീടും വിട്ടു കൊച്ചിയിലേക്ക് പോയി. ആ സമയത്ത് തന്നെ ആയിരുന്നു മാനേജർ ആയിരുന്ന അദ്ദേഹം കോഴിക്കോട്ടേക്ക് ട്രാൻസ്ഫർ ആയി പോയതും. പിന്നീട് ഓണത്തിനും, റംസാനും വരുന്ന ടെക്സ്റ്റ്‌ മെസ്സേജിൽ മാത്രം ഒതുകി എല്ലാവരുടെയും ബന്ധങ്ങൾ, പലരുടേയും ഒരു വിവരവും ഇല്ല.
എന്നാൽ കഴിഞ്ഞ ശനിയാഴ്ച വൈകുന്നേരം അഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം മാനേജർ ആയിരുന്ന അദ്ദേഹം എന്നെ വീണ്ടും വിളിച്ചു . അദ്ദേഹം ബാംഗ്ലൂരിൽ വന്നിട്ടുണ്ട് തിങ്കളാഴ്ച രാവിലെ തിരിച്ചുപോകുമെന്നും അറിയിച്ചു. എങ്കി നമുക്ക് കാണാം എന്ന് പറഞ്ഞു ഇന്നലെ ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് ഞാനും, എന്റെ ഹസ്സും കൂടി അദ്ധേഹത്തെ കാണാൻ പോയി - കണ്ടു - പണ്ടത്തെ അതേപോലെ തന്നെ കാണാൻ പറയത്തക്ക വലിയ മാറ്റങ്ങളൊന്നും ഇല്ല. മൂത്ത മകൻ ഡിഗ്രി ഫൈനൽ ഇയർ, മോള് പത്തിൽ, പിന്നെ ഉള്ളവരു യു പി ക്ലാസ്സുകളിലും പഠിക്കുന്നു. അദ്ദേഹം ഇപ്പോൾ തിരുവനതപുരത് DGM ആയി ജോലിചെയ്യുന്നു.
അഞ്ചു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷവും എന്നെ ഓർക്കാനും, വിളിക്കാനും അദ്ധേഹത്തെ തോന്നിച്ച കാര്യം എന്താണെന്ന് എനിക്കിപ്പോഴും അറിയില്ല. എന്തായാലും ഞാൻ വളരെ ഹാപ്പിആണ്.
No comments:
Post a Comment